W dniu 23.4.2023AD o godz. 15:00 ksiądz Jacek odprawił Mszę Św. w intencji dobroczyńców kaplicy.
Obecnie porządek Mszy Świętych w kaplicy szpitalnej jest następujący:
Spowiedź Św. po każdej Mszy Św.
W kaplicy można modlić się o każdym czasie - wejście od szpitala.
W szczególności do Świętych wspomożycieli chorych, których obrazy są zawieszone w kaplicy.
Można też w kaplicy czytać nabożne pisma tam wyłożone.
Za osobiste odprawienie Drogi Krzyżowej w niniejszej kaplicy ks. Biskup Ordynariusz udziela odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami, t.j.
Zobacz przykładowe rozważania Drogi Krzyżowej
Zobacz artykuł o Matce Bożej Uzdrowienia Chorych. Zobacz też listę Św. Patronów według chorób i potrzeb zdrowotnych.
Strona kaplicy w szpitalu.
Jeśli poszukujesz w Internecie osób noszących szlachetne staropolskie nazwisko "Kłopotek", polecamy zajrzenie do:
Niech Cię Pan Bóg błogosławi i strzeże w Twej podróży po Internecie, niech Cię chroni przed zakusami piekła i szatana: bezbożnictwem i zgorszeniem.
Z Panem Bogiem
Na Wielki Post
Niedzielna katolicka Msza Św.
W trudnych czasach zalewu pogaństwa zachęcam i proszę wszystkich, kto tylko może i chce, o codzienną (dowolną) modlitwę w intencji ks. Jacka Kłopotek, aby był świętym kapłanem.
Litanie
do Św. Andrzeja Boboli,
do Św. Stanisława Biskupa,
do Św. Wojciecha Biskupa,
do Św. Alojzego,
do Św. Beaty,
do Św. Jacka,
do Św. Jadwigi,
do Św. Krystyny,
do Św. Marka,
do Św. Elżbiety,
do Św. Roberta.
do NMP Loretańska.
do NMP Gietrzwałdzkiej.
do Św. Józefa.
Święty Kościół Powszechny (czyli Katolicki) to społeczność nadprzyrodzona, widzialna, święta i powszechna, którą ustanowił Jezus Chrystus, gdy żył na świecie, i nazwał Kościół swoim.
Chociaż Jezus Chrystus jako założyciel Kościoła ustawicznie w nim mieszka, to jednak świętość otrzymał Kościół w darze od Ducha Świętego, który jest źródłem i dawcą wszelkiej świętości.
Jezus Chrystus ustanowił Kościół po to, aby dalej pełnił w świecie Jego zadanie, aby mianowicie w Kościele i przez Kościół aż do skończenia świata ludziom były przydzielane owoce Odkupienia, dokonanego na krzyżu.
Z woli Jezusa Chrystusa Kościołem rządzić mają apostołowie pod zwierzchnictwem Piotra, oraz ich prawowici następcy.
Prawowitym następcą świętego Piotra w rządach nad całym Kościołem jest każdorazowy Biskup Rzymu, czyli Najwyższy Kapłan rzymski, innymi słowy Papież, bo on sprawowanie najwyższej władzy obejmuje po Piotrze, który był Biskupem miasta Rzymu i umarł jako Biskup miasta Rzymu.
Prawdziwą głową Kościoła jest sam Jezus Chrystus, który w sposób niewidzialny zamieszkuje go, rządzi nim i jednoczy w Sobie Jego członków. Papież rzymski zwie się i jest widzialną głową i Namiestnikiem Jezusa Chrystusa na ziemi, ponieważ widzialna społeczność musi mieć widzialną głowę, więc Jezus Chrystus św. Piotra i jego następcę aż do końca świata ustanowił taką głową widzialną Kościoła i zastępcą swoim we władzy nad Kościołem.
Papież rzymski z prawa Bożego posiada w Kościele nie tylko pierwszeństwo honorowe, lecz także najwyższą władzę rządzenia zarówno w tych sprawach, które dotyczą wiary i obyczajów, jak i w tych sprawach, które należą do porządku i rządzenia. Władza rzymskiego Papieża jest najwyższa, pełna, jemu właściwa i bezpośrednia, zarówno nad wszystkimi cząstkowymi (partykularnymi) Kościołami jako też nad każdym partykularnym Kościołem z osobna, tudzież nad wszystkimi pasterzami i wiernymi razem jako tez nad każdym z osobna.
Prawowitymi następcami apostołów z ustanowienia Bożego są Biskupi, których Papież rzymski stawia na czele poszczególnych (partykularnych) Kościołów, i oni rządzą potem tymi partykularnymi Kościołami władzą im właściwą pod zwierzchnictwem Papieża.
Kościół, ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, jest społecznością widzialną ludzi ochrzczonych, którzy zjednoczeni wyznawaniem tej samej wiary i węzłem wzajemnej zależności dążą do tego samego celu duchownego pod zwierzchnictwem Papieża rzymskiego i Biskupów, pozostających w jedności z nim. Ciało Kościoła jest to to, co w nim jest widzialne i sam Kościół czyni widzialnym, czyli wierni sami, o ile są w jedno złączeni, rząd zewnętrzny, zewnętrzny urząd nauczycielski, zewnętrzne wyznawanie wiary, udzielanie Sakramentów, obrzędy etc. Dusza Kościoła jest to to, co jest niewidzialnym pierwiastkiem duchownego i nadprzyrodzonego życia Kościoła, czyli ustawiczna pomoc Ducha Świętego, pierwiastek władzy, wewnętrzna uległość rządom Kościoła, łaska uświęcająca z cnotami wlanymi etc.
Kościół Jezusa Chrystusa zwie się i jest drogą czyli środkiem koniecznym do zbawienia, ponieważ Jezus Chrystus ustanowił Kościół, aby w nim i przezeń owoce odkupienia udzielały się ludziom; stąd nikt spośród tych, którzy nie nalezą do Kościoła, nie może dostąpić zbawienia w myśl zasady: „Poza Kościołem nie ma zbawienia.”
Kościół ustanowiony przez Jezusa Chrystusa, różni się od innych kościołów, które się nazywają chrześcijańskimi, znamionami, mianowicie jednością, świętością, powszechnością (katolickością) i apostolskością; Jezus Chrystus przyznał je Kościołowi swojemu, i znajdują się one tylko w Kościele Katolickim, którego głową jest Ojciec Święty w Rzymie.
Kościół prawdziwy można odróżnić od innych kościołów krótszą i prostszą drogą, czyli tym, że Kościół prawdziwy, zgodnie ze starą zasadą Ojców "Gdzie Piotr, tam Kościół", podlega Biskupowi Rzymskiemu, jako swej głowie widzialnej, i tę podległość uważa za rzecz istotną. Z zasady "Gdzie Piotr, tam Kościół" można to łatwo wywnioskować, bo skoro Jezus Chrystus Kościół swój, który miał zawsze trwać, zbudował na Piotrze, przeto tylko taki Kościół może być Kościołem prawdziwym, którym rządzi i kieruje prawowity następca Piotra; tym zaś jest Biskup rzymski, czyli Papież.
(Św. Pius X)